با کوروش بیست دقیقه ای صحبت کردم .
حدودای ۸۰ مدیریت شرکت نرم افزاری رو با حدود ۱۵۰ پرسنل برعهده داشته ولی الان مهندس بخش سخت افزار سازمان هست .بارها بهش گفتم بنظرم قدرت ریسک بالایی نداره و مستقیم بهش متذکر شدم.چند سوال خیلی کوتاه از من راجه به برنامه هام پرسید و بعدگفتن این مطلب راجه به کار
؛می دونی ژاپنی ها بسیار کار میکنند و گاها خبرهای مرگ نفرات بر اثر کار زیاد را می شنوی.اینکه مهاجرت به کشورهای دیگر نزدیک به صفر هست به خاطر رضایتمندی افراد از کار کردن هست .
به من گفت یک تحقیق نشان داده درامد بسیار بالادر کوتاه مدت باعث شادی می شود. و بعد از بازه ۴ ساله حتی درآمد بالا داشتن ناراحتی و رنجش را برای فرد به همراه می آورد. باید چیزی به نام رضایت نفرات هم باشد که این با دیدن پیشرفت کاری بوجود می آید.؛
دکتر هولاکویی هم در بحث سلامت روان اشاره کرده که کارکردن برای انسان ضروری هست .
من اسم هر Act رو که انجام میدیم می زارم کار کردن.
هتره توی هر Act معجزه وار رفتار کنیم .
همین دو جمله بالا رو خوندم یاد سریال اوشین افتادم . حالا خواننده احتمالی متن من چه فکری میکند ؟
به هر سو من ۳۰ دقیقه با بارها ویرایش کردن را ثبت نوشتن پستی کردم که به عنوان سند برای اقدام های آتی خودم باقی بماند
