چه یلدای خاصی .
فقط کشته مرده فال حافظ هستم
که امد ..
ای که دائم به خویش مغروری
گر تو را عشق نیست معذوری
گرد دیوانگان عشق نگرد
که به عقل علیله مشهوری
مستی عشق نیست در سر تو
رو که تو مست آب انگوری
روی زرد است و آه درد آلود
عاشقان را دوای رنجوری
بگذر از نام و ننگ خود حافظ
ساغر می طلب که مخموری
